Równolegle w wine barze Dzikie Wino na Kleparzu odbyła się degustacja najnowszych roczników z Winnicy Kamil Barczentewicz, prowadzona przez Macieja Nowickiego. Tak swoje doświadczenia z tej degustacji wspomina Lidia Oleksy (Rafa Wino):
Wina Kamila Barczentewicza zaczynają mnie fascynować. Tym razem miałam okazję spróbować win białych z rocznika 2022 i czerwonych 2021. Pierwszy pojawił się w kieliszku Pinot Blanc ze stali, drugi – z betonu. Różnica w odbiorze tych win nie była bardzo duża: obydwa świeże, kwasowe, owocowe. Ale Pinot ze stali ma bardziej intensywny bukiet, więc dostał ode mnie większy „plus" niż biały pinot z betonu. Za to ten drugi ma nuty mineralne. Obydwa dobre, chociaż chyba ciekawsze okazało się trzecie wino: Chardonnay beton. Też owocowe, mineralne i z nutami maślanymi, chociaż akurat tego, to Kamil nie planował. Wino nie chciało fermentować, więc je Kamil dogrzał – ale skutkiem tego rozpoczęła się (nieplanowana) fermentacja malolaktyczna, dająca te nuty. A może właśnie dlatego wino jest najciekawsze? Obydwa Pinoty dojrzewały 9 miesięcy na osadzie, a Chardonnay najdłużej – 10 miesięcy. Kolejne degustowane wino – to różowy Pinot Noir też z rocznika 2022. W tym roczniku ten szczep rósł bardzo bujnie, Kamil ograniczał jego wzrost. Zadecydował, że tym razem zrobi z pinot noir wino różowe. Maceracja trwała zaledwie 3-4 godziny. Dzięki temu kolor jest delikatny, łososiowy, bardzo elegancki. Wino ma dużo alkoholu (ponad 14%), ale go nie czuć. A właściwie czuć, ale w postaci „słodyczy", co przy zerowym cukrze jest całkiem pożądanym odczuciem. Do tatara, czy tuńczyka będzie idealne!
Wina czerwone przeniosły nas do deszczowego roku 2021, kiedy to Kamil w ogóle nie zrobił białego pinota, a czerwonego miał tylko 7 beczek, dlatego zdecydował się zrobić tylko jedno wino z pinot noir, które jest mieszanką wszystkich klonów jakie uprawia (jest ich sześć). Owoce zbierane w różnym czasie. Poszczególne klony najpierw dojrzewały oddzielnie w dębowych beczkach (10 m-cy), a po połączeniu jeszcze 8 m-cy w stalowym zbiorniku. Wino jest niefiltrowane, jedynie z dodatkiem „odrobiny" siarczyn. Sam Kamil stwierdził, że wino smakuje inaczej, niż wtedy, kiedy je próbował ostatnim razem – czyli kilka miesięcy temu. I pewno jeszcze nie raz się zmieni. Podobnie jak Dobre Modre, którego byłam ciekawa najbardziej. (Podczas zeszłorocznej degustacji, blaufrankisch z rocznika 2020 smakował wybornie). Tym razem, nie było aż tak wielkiego WOW, chociaż wino jest bardzo dobre. Również niefiltrowane, bardzo owocowe, bez nut beczkowych. Ma więcej treści niż pinot, ale nadal jest dość lekkie, jedwabiste. Myślę, że warto dać mu więcej czasu na dojrzewanie w butelce, bo zapewne też będzie się zmieniał.
Na koniec degustacji wróciliśmy do wina białego z 2022 r – do Rieslinga. Dlaczego pojawił się na końcu? Ponieważ to wino z dużą (jak na Barczentewicza) ilością cukru: 4,9g/l. Wino jest na pograniczu wina wytrawnego i półwytrawnego, chociaż sam Kamil woli, aby go uznawać jednak za wino wytrawne. 20% owoców było porażonych szlachetną pleśnią, dzięki czemu pojawiły się nuty miodu, lipy. Ale równoczesna wysoka kwasowość zapewnia świeżość. Wino jest skoncentrowane, wielowymiarowe i ma bardzo duży potencjał starzenia. Maciej Nowicki radzi cierpliwym schować butelkę nawet na 10 lat! W kolejnym roczniku Kamil planuje zrobić rieslinga bardziej wytrawnego (2-3 g cukru) i drugiego słodkiego, ponieważ co roku na gronach rieslinga pojawia się szlachetna pleśń, więc zamierza to wykorzystać.
.jpg)
.jpg)
