Veuve Clicquot: szampan i kilkaset lat tradycji

Madame Barbe Clicquot była niezwykłą kobietą, która wyprzedzała swoje czasy pod wieloma względami. Urodzona w 1777 roku w Reims, jako córka barona Ponsardina, od najmłodszych lat dostawała edukację i wychowanie na najwyższym, jak na tamte czasy, poziomie. Nic dziwnego, że zainteresował się nią syn właściciela domu szampańskiego Maison Clicquot, Francois. Ich małżeństwo zostało zawarte w 1798 roku i trwało jedynie 7 lat. Przerwała je nagła śmierć Francois, spowodowana tyfusem lub, wg niektórych źródeł, samobójstwem z powodu kłopotów finansowych. Ojciec Francois, Philippe, po śmierci syna poważnie rozważał zamknięcie rodzinnej firmy winiarskiej, jednak wdowa Barbe postawiła się teściowi i namówiła go do przekazania jej obowiązków prowadzenia interesu. Na początku XIX wieku firm prowadzonych przez kobiety praktycznie się nie spotykało, a za główne zajęcie kobiet uważano prowadzenie domu. Wdowa była jednak niezwykle silna, nowatorska i nieustępliwa, a czasy jej zarządzania domem szampańskim sprawiły, że niedługo marka Veuve Clicquot zaczęła być najbardziej jakościową i rozpoznawalną marką winiarską na świecie. 

Czego takiego dokonała? Po pierwsze, to właśnie dzięki niej i zatrudnionemu przez nią Antoine Müllerowi została wynaleziona metoda klarowania szampanów, tzw. metoda remuage. Polega ona na umieszczeniu butelek kapslem do dołu pod odpowiednim kątem w specjalnym stojaku i obracaniu butelek tak, żeby zmieniało się ich nachylenie. Dzięki temu osad drożdżowy gromadzi się pod kapslem, który można łatwo usunąć, pozostawiając wino klarownym. Z tej metody korzysta się do dzisiaj przy produkcji win musujących produkowanych metodą szampańską. Wdowa wpadła również na rewolucyjny pomysł tworzenia różowego szampana poprzez niewielki dodatek wina czerwonego do białego kupażu oraz opracowanie tzw. szampana rocznikowego. Przede wszystkim jednak Barbe Clicqout - Ponsardin opracowała plan rozwoju firmy, który obejmował zastrzeżenie znaku towarowego (dzięki temu żółta etykieta została światowym symbolem jakościowego szampana) oraz eksportowanie przez nią szampana do Rosji, co w czasach blokad kontynentalnych było bardzo wymagającym wyzwaniem.