Ojczyzną szczepu jest Burgundia i do dzisiaj, obok Pinot Noir, jest to najważniejsza odmiana w regionie, która odpowiada tam za połowę nasadzeń. Badania genetyczne wskazały, że jest to naturalna krzyżówka Pinot Gris oraz obecnie mało znanej już odmiany Gouais Blanc. Pierwsze wzmianki o odmianie pochodzą z zapisków z XVII wieku.
Burgundia to również ojczyzna chyba najbardziej rozwiniętej sieci apelacji na tak małym obszarze. Stąd też przywiązani do pojęcia terroir miejscowi winiarze – praktycznie nie używali nazwy odmiany na swoich etykietach (zamiast tego umieszczali tam jedynie nazwę apelacji). To paradoksalnie sprawiało, że sama odmiana nie cieszyła się aż tak wielką popularnością.
Oprócz wspomnianej Burgundii, znaczące ilości upraw szybko pojawiły się w Szampanii, gdzie Chardonnay stanowi jeden ze składników klasycznego szampańskiego kupażu (oczywiście obok Pinot Noir i Pinot Meunier). Znaczące ilości odmiany notujemy również w Jurze, ale znajdziemy ją też w Dolinie Loary, Alzacji, czy Langwedocji. W całej Francji naliczono ok. 44 tysięcy hektarów odmiany.
Dopiero upowszechnienie się tendencji do umieszczania nazwy szczepu na etykietach, co przypadało na drugą połowę XX wieku, doprowadziło do prawdziwej eksplozji, jeśli chodzi o popularność odmiany. Dość wspomnieć, że tylko w przeciągu dekady, pomiędzy latami 90-tymi XX wieku, a początkiem XXI wieku światowy areał upraw Chardonnay powiększył się o 75%.
Chardonnay to obecnie odmiana wybitnie międzynarodowa, spotykana niemal w każdym kraju winiarskim. Jej popularność jest dodatkowo wzmacniana faktem, że sam szczep jest stosunkowo mało wymagający w uprawie i odnajdujący się w różnych siedliskach, nawet w dość ciepłym i suchym klimacie. Dodatkowo, niemal wszędzie Chardonnay daje wysokie plony, stąd bardziej ambitni winiarze w celu ich ograniczania muszą stosować odpowiednie przycinanie winorośli i selekcję owoców.
Jedyną znaczącą trudnością jaką generuje odmiana są wiosenne przymrozki, gdyż szczep wyjątkowo wcześnie wypuszcza pąki (bud break). Stąd corocznie w okolicach kwietnia i początku maja można natrafić w Internecie na zdjęcia rozświetlonych nocą winnic w Burgundii czy Szampanii. Winiarze spodziewając się niskiej temperatury – rozpalają ogień w pojemnikach ustawianych pomiędzy rzędami winorośli, starając się tak nie dopuścić do zmarznięcia pąków.
