Winogrona z tego szczepu posiadają stosunkowo grubą skórkę, dzięki czemu powstałe z nich wina mają pełny kolor i są bogate w taniny. W aromacie i smaku znajdziemy tu pełnię dojrzałych owoców, ciemnych wiśni czy truskawek, ale wina niepozbawione są kwasowości i życia. To co jednak dla Riojy kluczowe to starzenie wina w beczkach. I to beczkach nie byle jakich, bo podczas gdy większość starego kontynentu używa dębu francuskiego, lub posiłkuje się czasem slawońskim, w La Rioja dominuje dąb amerykański. Ten rodzaj drewna ma szczególny wpływ na smak i aromat wina, nadając mu intensywnie wiele aromatów, wśród których dominują słodka wanilia, kokos, rozgrzane drewno, czy nawet nuta przypraw korzennych. Wpływ ten jest znacznie bardziej ofensywny niż w przypadku dębu francuskiego, a nierzadko spotkać się można ze stwierdzeniem, że zamiast subtelnej wanilii mamy tu do czynienia z waniliną, choć moim zdaniem określenie to ma charakter nieco pejoratywny. W winach starzonych w dębie amerykańskim znajdziemy też bez trudu nuty skóry czy tytoniu. Beczki powinny być oczywiście wykonane z drewna najlepszej jakości, a najbardziej cenione są te pierwszego lub drugiego użycia, oferujące ferie złożonych aromatów.
Tak silne sfokusowanie na starzenie w beczce doprowadziło do wykształcenia się w apelacji Rioja systemu klasyfikowania win opartego na czasie spędzonym w beczce, choć także w butelce. Wyróżnia się więc:
- wina Joven czyli dosłownie młode, które starzeniu nie są poddawane wcale i przeznaczone są do szybkiego wypicia. Dominują w nich rzecz jasna aromaty owocowe, a bardzo często stosowanym procederem jest maceracja węglowa, czyli specjalny rodzaj fermentacji pozwalający na zachowanie pierwotnego smaku gron.
- Crianza, a więc wino dojrzewające minimum dwa lata, z czego rok musi mieć miejsce w opisanych wyżej beczkach
- Reserva, czyli trunek o minimalnym czasie starzenia trzy lata, przy zachowaniu co najmniej rocznego leżakowania w beczce, ale i nie krótszego niż pół roku w butelce
- Gran reserva – zawodnik wagi ciężkiej, który na spotkanie ze światem musi czekać minimum pięć lat, spędzając zarówno w beczce jak i butelce minimum dwadzieścia cztery miesiące.
.jpg)
