Choć wino jest wytwarzane jedynie z winogron i drożdży to jednak nie zawsze jest ono produktem, który możemy określić jako w 100% pochodzenia roślinnego.
Podczas winifikacji, zwłaszcza w ostatniej fazie związanej z oczyszczaniem wina – a więc klarowaniem i filtracją wina – stosuje się całą gamę produktów pochodzenia zwierzęcego, które dla wegan są nie do przyjęcia. Przed filtracją, aby ułatwić koagulację osadów, dodaje się różne substancje o własnościach koloidalnych: przede wszystkim białka jaj kurzych, żelatynę, karuk (rodzaj kleju otrzymywanego z błon rybich pęcherzy pławnych), olej rybny, kazeinę (czyli białko z mleka), chitynę (polisacharyd o budowie zbliżonej do celulozy, uzyskiwaną z pancerzy skorupiaków), a nawet wysuszoną i sproszkowaną krew bydlęcą. Ta ostatnia praktyka, choć zakazana w USA i Francji, nadal jest chętnie stosowana w wielu krajach śródziemnomorskich.
Po zakończeniu klarowania te substancje są starannie usuwane, jednakże sam fakt ich użycia przeczy idei weganizmu.
Wielu winiarzy wychodząc naprzeciw oczekiwaniom wegetarian i wegan stara się zastąpić naturalne substancje pochodzenia zwierzęcego innymi zamiennikami. Są to zwykle substancje pochodzenia mineralnego, takie jak krzemionka, bentonit, kaolin i inne glinki. Ta zamiana gwarantuje, że wino jest akceptowalne przez Wegan.
Do innych środków odzwierzęcych od czasu do czasu używanych przy produkcji wina należą także bazujące na mleku kleje używane przy produkcji korków aglomerowanych (czyli takich zrobionych z okruszków zamiast jednego kawałka kory dębowej), czy wosk pszczeli do pokrywania szyjek butelki.
Przy produktach wegańskich nie powinno się też stosować się nawozów i środków ochrony roślin pochodzenia zwierzęcego.
