Szkło było znane już w większości starożytnych cywilizacji w regionie Bliskiego Wschodu i uchodziło za towar luksusowy, używany przez najzamożniejszych członków wspólnoty i przy szczególnych okazjach. Wtedy też pierwszy raz doszło do kontaktu między winem a protoplastami dzisiejszych kieliszków. Wpływ na luksusowy status miał przede wszystkim dość skomplikowany proces produkcyjny, zaś szczególne zasługi w rozwoju tychże procesów możemy przypisać Fenicjanom oraz Rzymianom. W okresie wczesnego średniowiecza, podobnie jak wiele innych dziedzinach, nastąpił duży regres zarówno w skali, jak i jakości wytwarzanych produktów ze szkła.
Dopiero mistrzowie z Murano (Republika Wenecka) w XII-XIII wieku stworzyli rodzaj szkła, które przypominało, to które znamy dzisiaj (było przezroczyste, twarde i składało się głównie z kwarcu), wynaleźli również bardzo cenione szkło kryształowe (duży udział ołowiu).
W kolejnych wiekach huty produkujące wysokiej jakości wyroby szklane zaczęły powstawać w całej Europie a szczególnie w jej środkowej części. Do dzisiaj wiele wiodących marek produkujących kieliszki ma swoje siedziby w Austrii( np. Riedel, Zalto), w Polsce z kolei taką firmą jest Krosno.
Jeśli chodzi o produkcję kieliszków takich jakich używamy dzisiaj, proces ten rozpoczął się w latach 60 XX wieku, kiedy to zaczęły się pojawiać pierwsze serie bez ornamentów, w kolejnych latach zaś producenci zaczęli wypuszczać kieliszki dedykowane do konkretnych stylów czy też szczepów wina. Równocześnie rozpoczęli współpracę marketingową z producentami wina, sommelierami i krytykami winiarskimi. Dlatego też dzisiaj stajemy przed dylematem, jakie kieliszki do jakiego wina?
